چگونه زبان بدن سگ را بفهمیم

درک و شناخت زبان بدن سگتان برای تقویت پیوند و ارتباط با او بسیار مهم است. سگ‌ها احساسات خود را از طریق حالات بدنشان بیان می‌کنند، اما تفسیر صحیح آن می‌تواند گاهی چالش‌برانگیز باشد. برای مثال مهم است که توجه داشته باشیم که تکان دادن دم همیشه به معنای خوشحالی یا آرامش سگ نیست، به‌ویژه اگر بقیه بدنش سفت باشد. هر بخش از بدن سگ، از گوش‌ها و حالت صورت گرفته تا وضعیت پاها و دم، با هم کار می‌کنند تا حالت عاطفی او را منتقل کنند. در این مقاله برخی از اصول زبان بدن سگ را معرفی می کنیم تا به شما کمک کند آنچه سگتان سعی در بیان آن دارد را درک کنید.

زبان بدن سگ آرام

یک سگ آرام با محیط اطراف خود درگیر است و حالت بدنی شل و پرجنب‌و جوشی خواهد داشت. وقتی سگ‌ها زبان بدن آرام نشان می‌دهند، ما معمولاً آن‌ها را خوشحال می‌بینیم.

گوش‌ها: در حالت طبیعی خود نگه داشته می‌شوند؛ گوش‌های تیز مستقیم می‌ایستند و گوش‌های آویزان کمی به جلو متمایل می‌شوند.

چشم‌ها: نرم، و پیشانی خنثی (بدون چین و چروک)

دهان: یا بدون تنش است و اطراف لب‌ها بسته است یا اگر سگ فعال است، در حالت نفس‌نفس زدن آرام باز است.

دم: در حرکتی گسترده و جاروب ‌مانند که هم‌سطح با ستون فقرات است تکان می‌خورد؛ یا اگر سگ مشغول بازی است، کمی بالاتر تکان می‌خورد.

حالت کلی بدن یک سگ آرام نرم و پر جنب‌وجوش خواهد بود. برخی از حرکات سگ ممکن است بیش از حد اغراق‌آمیز باشند، به‌ویژه هنگام بازی.

زبان بدن سگ هشیار

یک سگ هشیار در حال ارزیابی محیط اطراف خود برای کسب اطلاعات بیشتر است.

گوش‌ها: بلند شده و به سمت جلو اشاره دارند (برای نژادهای با گوش‌های آویزان به پایه گوش نگاه کنید)

چشم‌ها: کاملاً باز و متمرکز با پیشانی خنثی و آرام

دهان: بدون تنش در لب‌ها یا اطراف پوزه بسته است

دم: از بدن دراز شده، هم‌سطح با ستون فقرات و احتمالاً کمی در حال تکان خوردن

حالت کلی بدن سگ به طور یکنواخت بین پاها در وضعیت “آماده” قرار دارد زیرا در حال تعیین گام‌های بعدی خود است.

زبان بدن سگ مضطرب یا دچار استرس

سگی که استرس دارد یا ناراحت است، بسیاری از حالت‌های مشابه با یک سگ مضطرب را نشان می‌دهد. با این حال، ممکن است مجموعه‌ای از رفتارها به نام سیگنال‌های آرام‌سازی را نیز انجام دهد. این حرکات، رفتارهای تسلیم یا جابجایی هستند که تلاشی برای آرام کردن خود یا کاهش تنش فزاینده را نشان می‌دهند.

سیگنال‌های آرام‌سازی شامل موارد زیر است:

نگاه کردن به جای دیگر

روی برگرداندن

حرکت در مسیر منحنی

حرکات آهسته

خمیازه کشیدن

لیسیدن لب

به هم زدن لب‌ها

بو کشیدن زمین

بالا بردن یک پنجه

خاراندن بدن

تکاندن بدن خود (مانند حرکتی که سگ در زمان خیس شدن انجام میدهد)

سگ‌های دچار استرس اغلب از تماس چشمی اجتناب می‌کنند یا به محرک نگاه می‌کنند و سپس سریعاً نگاه خود را برمی‌گردانند.

یک سگ پریشان ممکن است خمیازه‌های اغراق‌آمیز بکشد، عطسه کند، یا مکرراً لب‌هایش را بلیسد. همچنین ممکن است بدن خود را تکان دهد گویی پوستش خیس است، بر تمیز کردن خود تمرکز کند یا به طور افراطی خود را بخارانند.

زبان بدن سگ ترسیده

یک سگ ترسیده حالت بدنی سفتی خواهد داشت و ممکن است خم شود به طوری که پشتش قوس دار و سرش نزدیک به زمین باشد.

گوش‌ها: به عقب و چسبیده به سر

چشم‌ها: سگ ممکن است سرش را از عامل استرس‌زا برگرداند اما چشم‌هایش را به سمت آن زاویه دهد، باعث شود سفیدی چشم‌هایش دیده شود (به آن “چشم‌های نهنگی” می‌گویند).

دهان: سگ ممکن است دهانش را محکم بسته نگه دارد و گوشه‌های دهان به عقب کشیده شوند، یا ممکن است بدون تغییر دما یا افزایش فعالیت شروع به نفس‌نفس زدن کند.

دم: یک سگ ترسیده دمش را جمع می‌کند به طوری که به شکم فشرده می‌شود، و وزنش را طوری توزیع می‌کند که از محرک‌های احتمالی دور و عقب باشد.

حالت کلی بدن سگ سفت و پایین است، و ممکن است هنگام اضطراب بیشتر مو بریزد.

زبان بدن سگ آرام کننده (مطیع)

آنچه قبلاً به عنوان رفتار “مطیع” شناخته می‌شد، اکنون زبان بدن آرام‌کننده نامیده می‌شود. با حرکات آرام‌کننده، سگ سعی می‌کند کوچک به نظر برسد و تهدید کمتری از خود نشان دهد. آنها ممکن است بدن خود را به سمت زمین پایین بیاورند، یا حتی روی پشت خود بچرخند تا شکمشان را نمایان کنند.

گوش‌ها: به عقب چسبیده

چشم‌ها: تنگ کردن چشم‌ها و اجتناب از تماس چشمی

دهان: تنش اطراف دهان قابل مشاهده است و سگ ممکن است لب‌هایش را عقب بکشد تا دندان‌های جلویی را در یک “لبخند آرام‌کننده” نمایان کند که شبیه لبخند است، اما این راهی برای نشان دادن احترام است. سگ همچنین ممکن است مکرراً اطراف پوزه‌اش را لیس بزند.

دم: جمع شده یا پایین نگه داشته شده و با حرکات آهسته و محدود تکان می‌خورد

سگ همچنین ممکن است یک پنجه جلویی را به عنوان حرکت آرام‌کننده بالا ببرد. حرکت کلی آنها آهسته است و وزنشان به عقب منتقل می‌شود تا کمتر تهدیدکننده به نظر برسند.

زبان بدن سگ پرخاشگر

یازده شکل مختلف از پرخاشگری در سگ‌ها وجود دارد، از شکارگری تا پرخاشگری ناشی از ترس. به طور کلی، باید توجه داشت سگی که زبان بدن پرخاشگرانه از خود نشان می‌دهد، آماده واکنش به یک عامل استرس‌زا است.

گوش‌ها: سگ‌ها بسته به دلیل پرخاشگری، گوش‌های خود را به شکل‌های مختلفی نگه می‌دارند. این موقعیتی است که در نظر گرفتن کل وضعیت بدن سگ ضروری است.

– سگ ترسیده معمولاً گوش‌هایش را به عقب و چسبیده به سرش نگه می‌دارد.

– سگ مطمئن و قاطع گوش‌هایش را به جلو یا به طرفین می‌برد.

چشم‌ها: نگاه سگ با خیرگی سخت و ثابت به محرک دوخته می‌شود، با چین و چروک‌هایی روی پیشانی.

دهان: تنش اطراف دهان وجود دارد، و سگ ممکن است چین و چروک‌هایی روی پوزه یا لب بالای بالا رفته داشته باشد تا دندان‌هایش را نمایان کند.

دم: باز هم شما باید کل بدن سگ را در نظر بگیرید.

– سگ ترسیده ممکن است قبل از عمل پرخاشگرانه دمش را پایین یا جمع شده نگه دارد اما در حین عمل آن را بالا ببرد.

– سگ پرخاشگر مطمئن ممکن است دمش را بالای بدنش نگه دارد، و احتمالاً آن را با تکان‌های کوتاه و سریع از طرفین تکان دهد.

زبان بدن سگ پرخاشگر سخت و متشنج است، با حرکات حداقلی. موها ممکن است صاف بالا بیایند (که پیلوارکشن نیز نامیده می‌شود)، به خصوص در سرتاسر شانه‌ها و در پایه ستون فقرات نزدیک دم. وزن سگ در حالت “آماده” با پاهای سفت به جلو منتقل می‌شود.

در این مقاله از پت فودا به طور کلی با حالت های مختلف زبان بدن سگ ها آشنا شدید. با شناخت این حالت ها و نگاه کردن به زبان بدن سگ به عنوان یک کل، می‌توانید بفهمید سگتان چه می‌خواهد به شما بگوید و متناسب با آن عمل کنید.